Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάιος, 2020

ΠΟΙΚΙΛΟ ΟΡΟΣ

Εικόνα
Το Ποικίλο Όρος είναι χαμηλό βουνό της Αττικής. Εκτείνεται σε μήκος 11 km με κατεύθυνση από ΝΔ τον Ασπρόπυργο και την λίμνη Κουμουνδούρου ή Ρειτών και προς ΒΑ μέχρι το Καματερό, το Ίλιον και τη Ζοφριά. Βρίσκεται μεταξύ του Όρους Αιγάλεω και της Πάρνηθας, και αποτελεί το φυσικό όριο ανάμεσα στο Λεκανοπέδιο της Αθήνας  και το Θριάσιο Πεδίο. Κατά το παρελθόν το Ποικίλο όρος διέθετε αρκετή βλάστηση, κυρίως αμπέλια και ελιές, τα οποία με τα χρόνια έπεσαν θύματα της οικοδομικής  "ανάπτυξης" που έλαβε χώρα στις παρόριες πόλεις του Χαϊδαρίου, της Πετρούπολης, και του Περιστερίου, που την εποχή του οικοδομικού μπουμ αποφάσισαν κι αυτά να πάρουν τον αέρα τους από πιο ψηλά. Στο βορειοδυτικό του κομμάτι δεσπόζει η κορυφή Κασκαντάμι με υψόμετρο 418 μ., ενώ στα νοτιοανατολικά βρίσκουμε την κορυφή Ζαχαρίτσα, με 453μ.   Χαρακτηριστικό γνώρισμα της σημερινής μορφής του είναι τα πολλά εγκαταλειμμένα νταμάρια, καθώς και οι εγκαταστάσεις κεραιών τηλεπικοινωνιών . Τα νταμάρια πλέον έχουν με...

ΜΕΓΑΡΑ ΤΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΜΕΝΑ

Εικόνα
Τα   Μέγαρα  ήταν και  είναι  σημαντική πόλη   της δυτικής  Αττικής . Βρίσκονται στις βόρειες ακτές του  Σαρωνικού , στο μέσον περίπου της διαδρομής μεταξύ  Αθήνας και Κορίνθου . Αποτελούν έδρα του  Δήμου Μεγαρέων   και υπήρξαν πρωτεύουσα της άλλοτε Επαρχίας Μεγαρίδος .  Η ονομασία  Μέγαρα  διατηρήθηκε από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα . Οι γραπτές μαρτυρίες διασώζουν πολλές διαφορετικές εκδοχές για την ονομασία της πόλης. Ο προκάτοχός μου Παυσανίας, καταγράφοντας την άποψη των Μεγαρέων, τη συσχετίζει με τα «μέγαρα», τα ιερά της Δήμητρας, τα οποία ίδρυσαν για πρώτη φορά  προς τιμή της θεάς,  όταν βασιλιάς ήταν ο Κάρ . Ο Ηρόδοτος και ο Στέφανος ο Βυζάντιος αποδίδουν την ονομασία στον ήρωα Μεγαρέα, γιο του Ποσειδώνα. Παλαιότερα η πόλη ονομαζόταν Νίσαια.  Η περιοχή των Μεγάρων κατοικείται από τη Νεολιθική Εποχή.   Οι Μεγαρείς, κυρίως κατά την αρχαϊκή εποχή, εξελίχθηκαν σε ναυτική δύναμη από τον...

ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΒΟΙΩΤΙΑ

Εικόνα
Η γειτονική μας Βοιωτία, παρόλο που δεν διαφημίζεται και πολύ ως τουριστικός προορισμός, με εξαίρεση βέβαια κάποια μέρη τεράστιας τουριστικής εμβέλειας, όπως Αράχοβα, Αρβανίτσα, Όσιος Λουκάς, Λιβαδειά και άλλα, είναι και εύκολα προσβάσιμη και κοντινή και ενδιαφέρουσα. Κατ' αρχήν συνδυάζει βουνό και θάλασσα, πρώτο μεγάλο προσόν. Έχει ιστορικά μοναστήρια, έχει την βαριά βιομηχανία του Αλουμίνιου της Ελλάδας, έχει και τον καρπερό κάμπο με τα αμφίβολης όμως καθαρότητας ζαρζαβατικά. Η βόλτα μας ξεκίνησε από τη Θήβα (το φανταστικό της μουσείο το είχα επισκεφθεί άλλη φορά), και κατά σειρά περάσαμε από την Ελλοπία, την Ξηρονομή, την Δόμβραινα, την Θίσβη και τον Πρόδρομο, όπου εκεί στους πρόποδες του Ελικώνα ξεχωρίζει το ανδρώο μοναστήρι του θαυματουργού  Όσιου Σεραφείμ Δομβούς. Από εκεί κατεβήκαμε στην εντυπωσιακή και ήσυχη ακόμα παραλία της Ζάλτσας, με μία στάση στο εντυπωσιακό μοναστήρι - αετοφωλιά των Αγίων Θεοδώρων. Κεράκι στην Παναγία Καλαμιώτισσα με την άπλετη θέα στον Κορινθιακ...