Την εβδομάδα που μας πέρασε όλα τα προγνωστικά δίνανε
κακοκαιρία, χιονιά, χαλασμό. Φόβος και τρόμος για τον πολύ κόσμο, χαράς
ευαγγέλια για κάποιους τρελάρες που διέγνωσαν μέσα από την κακοκαιρία
περιπέτεια. Έπεσαν τα σχετικά τηλεφωνήματα και πρωί πρωί καθημερινής, ζεσταίναμε τις
μηχανές των αυτοκινήτων για τη Ζήρεια Κορινθίας.
Πρώτη στάση για ζεστό ελληνικό κουπάτο καφέ στα Μέσα Τρίκαλα,
δίπλα στο αναμμένο τζάκι, ενώ έξω είχε αρχίσει να κλείνει ο καιρός και να
πέφτουν οι πρώτες νιφάδες χιονιού. Αμπαρωθήκαμε μέσα σε ζεστά μπουφάν,
κουκούλες, γάντια και κασκόλ και πήραμε τον ανήφορο για το καταφύγιο της
Ζήρειας και το οροπέδιο του μικρού χιονοδρομικού κέντρου. Ο χιονιάς εκεί ψηλά
συνοδευόταν από ισχυρές ριπές ανέμου, που σε έκανε να αισθάνεσαι το κρύο ακόμα
πιο τσουχτερό κι από τους – 5ο C, που έδειχνε το θερμόμετρο του σαλέ. Ο δρόμος για την ορεινή
λίμνη Δασιού ήταν αδιάβατος και έτσι δεν ρισκάραμε ούτε καν προσέγγιση . Έτσι κι αλλιώς ήταν εκτός σχεδιασμού και είχαμε πολλά άλλα πράγματα να κάνουμε.
Κατεβαίνοντας από το οροπέδιο, επισκεφτήκαμε το σπίτι που γεννήθηκε ο Άγιος Γεράσιμος (ναι, ο γνωστός Άγιος Γεράσιμος της Κεφαλλονιάς) και τον μισοπεσμένο Πύργο των Νοταραίων στα Άνω Τρίκαλα.
Από κει και πέρα, αφοσιωθήκαμε στην προσπάθεια ανακάλυψης της Βουδιστικής Στούπας (ναού) Κάρμα Μπέρτσεν, σε κάποια κορυφή ανάμεσα στο Μαυρόρι και το Χελιδώρειο όρος. Αφού κάναμε κάμποσους άσκοπους γύρους, επειδή η σήμανση για τα χωριά Σοφιανό, Ξανθοχώρι και Γελήνη από τα οποία έπρεπε να περάσουμε για να φθάσουμε στην Στούπα ήταν σχεδόν ανύπαρκτη και αφού περάσαμε τον σπηλαιώδη ναό του Αγίου Κωνσταντίνου, καταφέραμε επιτέλους γύρω στις 16:00 να αντικρύσουμε τον πολυπόθητο, χρυσοστόλιστο κεντρικό τρούλο. Η στούπα βρίσκεται σε πολύ όμορφη τοποθεσία, όπως άλλωστε όλοι οι ναοί όλων των θρησκειών, με απίστευτη θέα στον Κορινθιακό κόλπο και στα βουνά της Στερεάς Ελλάδας. Για την ιστορία υπάρχει και άλλη μία στούπα στην Ελλάδα , στο όρος Χολομώντα της Χαλκιδικής, την οποία έχουμε εντάξει σε κάποιο μεταγενέστερο ταξίδι.
Στην επιστροφή μας στον πολιτισμό φάγαμε μπόλικη λάσπη κάνοντας τα αυτοκίνητά μας αγνώριστα , αλλά καταφέραμε να βγούμε σε άσφαλτο στο ύψος των Άνω Πιτσών και λίγο πιο κάτω ανασυγκροτηθήκαμε στην καλή οικογενειακή ταβέρνα Έλατος στη Λυκοποριά.
Ο δρόμος της επιστροφής, μας φάνηκε λίγο κουραστικός μετά από τόσες ώρες περιπλάνηση, αλλά χαλάλι, άξιζε όσο τίποτα.
 |
| Η είσοδος για το φαράγγι της Φλαμπουρίτσας στο Βαρνεβό |
 |
| Το μικρό χιονοδρομικό κέντρο της Ζήρειας |
 |
| Το έρημο, παγωμένο πάρκινγκ του χιονοδρομικού |
 |
| Το καλαίσθητο σαλέ του χιονοδρομικού κέντρου Ζήρειας |
 |
| Οι πυλώνες έρημοι κι αυτοί |
 |
| Σε λευκό κλοιό |
 |
| Το χρώμα που ομορφαίνει τα βουνά τον χειμώνα |
 |
| Στα βορινά το χιόνι ήταν μαγεία |
 |
| Παλιό αρχοντικό Νοταραίων στα Άνω Τρίκαλα |
 |
| Ναι, ναι στα Άνω Τρίκαλα Κορινθίας γεννήθηκε ο Άγιος της Κεφαλλονιάς |
 |
| Λεπτομέρεια από τα όμορφα Μέσα Τρίκαλα |
 |
| Βρύση, ψάχνοντας τις βουδιστικές στούπες στο Μαυρόρι. Ο δρόμος σχεδόν ανύπαρκτος |
 |
| Εικονοστάσι με τον Κορινθιακό και τον Ελικώνα στο βάθος |
 |
| Ο σπηλαιώδης ναός του Αγίου Κωνσταντίνου πολύ κοντά στις στούπες |
 |
| Ιδού η μεγάλη στούπα |
 |
| Baby στούπες |
 |
| Το καλάμι των ευχών |
 |
| Το οροπέδιο των ναών και η κορυφή του όρους Μαυρόρι |
 |
| Ο χρυσός Βούδας |
 |
| Οι στούπες της εισόδου και η μεγάλη στούπα στο βάθος |
 |
| Λεπτομέρεια κορυφής στούπας |
 |
| Τι γυρεύει ένας χριστιανός στις βουδιστικές στούπες; Μα προφανώς την ηρεμία |
 |
| Με φόντο βουνό και θάλασσα σε ένα πολύ ενεργειακό σημείο |
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου