MyAdventureland (Αγησίλαος Δρακόπουλος)

  Φεβρουάριος με καλοκαιριάτικο καιρό λόγω παρατεταμένων αλκυονίδων ημερών.  Έτσι είναι η Ελλάδα μας. Άλλο που δεν ήθελα κι εγώ, είπα να κάνω μία κοντινή  βόλτα. Το Πόρτο Γερμενό της Δυτικής Αττικής, το τονίζω για το νόμιμον της εξόρμησης, έσκασε σαν ειδυλλιακή πρόταση. Όντας κοντά στην Αθήνα, αποτελεί εύκολο και όμορφο προορισμό, όλες τις εποχές του χρόνου. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι το έχουμε επισκεφθεί κάποια στιγμή της ζωής μας , είτε για μπάνιο , είτε για φρέσκο ψάρι, είτε απλά για βόλτα. Τα βαθιά κρύα νερά του  κόλπου των Αλκυωνιδών που το βρέχουν , με τα γνωστά ομώνυμα νησάκια , έγιναν ευρύτερα γνωστά από το μεγάλο σεισμό του 1979, που ταρακούνησε για τα καλά και την Αθήνα. Η επίσκεψή μας αυτή τη φορά ήταν όμως διαφορετική. Αφού απολαύσαμε την εκπληκτική  θέα της περιοχής από ψηλά, κατηφορίσαμε προς το Πόρτο Γερμενό, αλλά δεν στρίψαμε δεξιά προς τις φευ, κλειστές τώρα ταβέρνες , αλλά  αριστερά προς  τον Άγιο Νικόλαο. Λίγο μετά ξεκινάει δύσκ...

Ο Ακροκόρινθος, ίσως  το πιο σημαντικό, αλλά σίγουρα το πιο μεγάλο κάστρο της Πελοποννήσου, στη μακραίωνη ιστορία του, έπαιξε το ρόλο του κυματοθραύστη σε πάμπολλες βαρβαρικές επιδρομές. Δέχεται την πρώτη του οχύρωση στα χρόνια της τυραννίας των Κυψελιδών (7 ος   π.Χ. αιώνας ), ενδυναμώνεται τον 4 ο αιώνα π.Χ., συμπληρώνεται από τους Ρωμαίους,  τους Τούρκους και τους Φράγκους, αλλά οι Βυζαντινοί είναι εκείνοι που του προσδίδουν τη σημερινή του μεγαλοπρέπεια. Το 1210 μ.Χ. καταλαμβάνεται ύστερα από 5ετή πολιορκία από τους Φράγκους και ενσωματώνεται στο πριγκιπάτο της Αχαΐας. Το 1458 το κυριεύουν οι Τούρκοι. Απελευθερώνεται το 1821. Διαθέτει 3 επάλληλες ζώνες οχύρωσης. Μέσα στον τρίτο περίβολο, συναντάμε μνημεία όλων των εποχών: Ιερό της Αφροδίτης, παλαιοχριστιανική βασιλική, περίτεχνες βρύσες, βυζαντινές δεξαμενές , φράγκικους πύργους, βενετσιάνικη εκκλησία, τζαμιά, ερείπια χαμάμ, σπιτιών, στρατώνων, κ.α. Στο γειτονικό λόφο Πεντεσκούφι, δεσπόζει  το – σαφώς υποδ...

 Άλλη μια covidοβόλτα πραγματοποιήθηκε αυτές τις μέρες της σχόλης, της υπερβολικής κατανάλωσης φαγητού και της μουργελίτιδας. Όχι, για να μη λέμε οτι η πανδημία έχει μόνο κακά. Το θέμα είναι να βγάζουμε πάντα και κάτι καλό απ' οτι κακό μας συμβαίνει, γιατί και το κακό πάντα για κάποιο λόγο συμβαίνει και γιατί η ζωή έχει και θα έχει εσαεί αυτές τις εναλλαγές είτε για να μας δοκιμάζει, είτε για να μας πεισμώνει, είτε για να δυναμώνει τον σύγχρονο πλαδαρό και ωχαδελφικό χαρακτήρα μας. Η τελευταία μου λοιπόν εξόρμηση ακούει στο όνομα  "Αισθητικό Δάσος Καισαριανής".  Πρόκειται για ένα πράγματι αισθητικό και πανέμορφο δάσος στις υπώρειες του Υμηττού, στο ύψος της Καισαριανής, η σύλληψη της δημιουργίας του οποίου οφείλεται σε κάποια ονειροπόλο κυρία Καίτη Αργυροπούλου, που έκανε σκοπό της ζωής της να δημιουργήσει αυτό το περιαστικό δάσος πολύ πριν η μάστιγα της άναρχης οικοδόμησης και της αντιπαροχής καλύψει όλον τον Υμηττό.  Ο δρόμος μου στην αρχή με έφερε στον Αγιο Γεώργι...