MyAdventureland (Αγησίλαος Δρακόπουλος)

Άκρως χειμερινή Δεκεμβριάτικη Κυριακή και κάτι  μουρλοί ξυπνήσανε  λέει χαράματα και κινήσανε λέει από Αθήνα για να πάνε λέει που; στην Καλοσκοπή, ένα γραφικό χωριουδάκι της Φωκίδας (1.100 υψόμετρο),  να περπατήσουνε προς το Κεφαλόβρυσο, που βρίσκεται το εκκλησάκι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, να στολίσουνε ένα ελατάκι για το καλό του χρόνου και να περπατήσουνε άλλα 5-6 χιλιόμετρα μέσα σε ελατόδασος για να φθάσουνε στο Καταφύγιο της Οίτης στην τοποθεσία Βρύζες, σε υψόμετρο 1.240 μέτρα. Και όλα αυτά κάτω από συνεχές χιονόνερο και πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.  Ε, νομίζω ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι με τα καλά τους. Ή μήπως είναι;  Η αλήθεια είναι ότι είναι κομματάκι δύσκολο να αφήσεις κυριακάτικα το ζεστό σου πάπλωμα, αλλά αν κάποιος ζήσει  έστω και μια φορά την χαρά που αποκομίζουμε εμείς οι τρελοί  από τις ομορφιές της φύσης, από την αναζωογονητική πεζοπορία ανάμεσα στα έλατα, από το καλαμπούρι της παρέας, από τον αχνιστό καφέ στα καταφύγια, απ...

Το Σαββατοκύριακο 15-16 Δεκεμβρίου μας βρήκε στο όμορφο χωριό της Παύλιανης.  Μας προϋπάντησε βροχή,  λιγοστά χιόνια στις άκρες των δρόμων και αρκετά πεινασμένα, αδέσποτα σκυλιά, μπασταρδοποιμενικής ράτσας. Το χωριό, πανέμορφο όπως πάντα, αποτελεί πόλο έλξης για τους λάτρεις της φύσης, τους ορειβάτες και  τους καλοφαγάδες - κυρίως κρεατοφάγους. Όμως το παραποτάμιο Παρκάκι με τις πολλές δραστηριότητες και η ψαγμένη εικαστική παρέμβαση παντού μέσα στο χωριό αποτελούν από μόνες τους έναν επιπλέον λόγο επίσκεψης . Ένα επίσης συν για απόδραση στο ορεινό αυτό χωριό είναι και οι αναβαθμισμένες υποδομές διαμονής και εστίασης (σταματάω εδώ και όποιος άπιστος Θωμάς ακόμα δεν έχει πεισθεί, ας πάρει την απόφαση να πάει και μετά τα λέμε).    Εμάς όμως τους ορειβάτες μας ενδιέφερε περισσότερο μια επίσκεψη στην Καταβόθρα  της Οίτης (  Καταβόθρα  ονομάζεται φυσικός σχηματισμός σε μορφή αγωγού, ο οποίος καταλήγει σε άνοιγμα στο έδαφος  από το οποίο διέρχετ...

Με το που πιάσανε τα χιόνια, μια μεγάλη παρέα  ανέβηκε στην Οίτη, ένα βουνό μοναδικής φυσικής ομορφιάς, γνωστή και ως  βουνό των λουλουδιών. Είναι το χαμηλότερο και ομαλότερο από τους 4 γίγαντες της Ρούμελης ( τα άλλα 3 βουνά είναι η Γκιώνα, τα Βαρδούσια και ο Παρνασσός) . Με αφετηρία ένα εικονοστάσι λίγο έξω από το χωριό Καστανιά (1.050 μ. υψόμετρο) , ξεκινήσαμε αρχικά πορεία σε δασικό δρόμο.  Περπατήσαμε μέσα σε πυκνή ομίχλη προς Πετρωτό, οροπέδιο Ροδοκάλος, αυχένα Πάθαινας, μα σαν βγήκαμε πάνω από τα σύννεφα, τα μάτια μας γεμίσανε από απίστευτη ομορφιά. Όλες οι κορφές των βουνών ξεπρόβαλλαν ολόγυρά μας καλυμμένες από  ένα απαστράπτον λευκό χαλί. Τα χιόνια που λιώνανε με το χιονόνερο της ημέρας, δημιουργούσαν στο διάβα μας άπειρα βιαστικά ρυάκια που ενώναν  τα νερά τους σε ποταμάκια (με μεγαλύτερο τον Ίναχο ή Βιστρίτσα) που και αυτός με τη σειρά του εμπλουτίζει χαμηλότερα τα νερά του Σπερχειού. Τα λιγοστά  λουλούδια κάτω από τον όγκο του χιονιού που έ...