MyAdventureland (Αγησίλαος Δρακόπουλος)

Ποιος είπε ότι το καλοκαίρι τελείωσε; Το ελληνικό καλοκαίρι  είναι εδώ και θα παραμείνει για λίγο καιρό ακόμη (οι υψηλές  θερμοκρασίες το μεσημέρι  και ο διαυγής ουρανός είναι αδιάψευστοι  μάρτυρες). Και μιας και  είναι το καλοκαίρι ακόμα εδώ και δεδομένου ότι υπάρχουν καλοί φίλοι με εξοχικά, πρόθυμοι να σε φιλοξενήσουν, εννοείται ότι  δε θα έχανα ευκαιρία για μια ακόμα εξόρμηση, για λίγα ακόμα μπάνια και κυρίως για καλή παρέα. Η Παρασκευή λοιπόν το πρωί στις 07:00  βρίσκει μια αντροπαρέα να αρμενίζουν με το πλοίο Valetta από το λιμάνι του Λαυρίου για Κύθνο. Η θάλασσα λάδι, τα χρώματα μαγευτικά. Ξάφνου, ένα ιστιοφόρο μπροστά από το μαρτυρικό Μακρονήσι και κλικ η φωτογραφική μηχανή παίρνει φωτιά. Η Τζιά , μας καλωσορίζει με το φάρο της. Η Γυάρος και η Σύρος αριστερά μας  και στο βάθος  αχνοφαίνεται η Τήνος. Σε 2 ώρες έχουμε πατήσει το λιμάνι της Κύθνου, τον Μέριχα. Τόσο γρήγορα. Με βάση  το σπίτι ενός εκ των φίλων , ξεκουραζόμαστε μέ...

«Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη 
 περπατώντας η Δόξα μονάχη 
 μελετά τα λαμπρά παλληκάρια 
 και στην κόμη στεφάνι φορεί γινωμένο από λίγα χορτάρια 
 πού 'χαν μείνει στην έρημη γη».  Τα Ψαρά τα γνωρίζουμε από την επανάσταση του 1821, τη συμβολή τους με  τον περήφανο στόλο τους στην υπόθεση του αγώνα, τους πυρπολητές Κανάρη, Πιπίνο, Παπανικολή, Αποστόλη κ.α. και  το ολοκαύτωμα του 1824 από το παραπάνω ποίημα του Διονυσίου Σολωμού. Και σίγουρα τη Μαύρη Ράχη στο Παλαιόκαστρο, όπου ανατινάχθηκαν οι τελευταίοι Ψαριανοί για να μην πέσουν ζωντανοί στα χέρια των Τούρκων. Παρόλα τα ακούσματα της παιδικής μου ηλικίας δεν είχα αξιωθεί να επισκεφθώ ποτέ το ηρωικό νησί. Φέτος όμως ήρθε η σειρά του. Δέκα ολάκερες μέρες στα Ψαρά και μάλιστα φιλοξενούμενος στον πρόσφατα  (2014) ανακαινισμένο φάρο, το Κοκκινόπουλο. Πρόκειται για έναν όμορφο και ανεμοδαρμένο φάρο στο ΝΑ άκρο του νησιού, που ναι μεν σε κάνει να αγριεύεσαι έτσι που είναι απομονωμένος, αλλά από την άλλη σε αποζ...