ΟΡΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ
Δεν γνωρίζω γιατί λένε ότι η τρέλα δεν πάει στα βουνά, η δική μας όμως τρέλα το Σάββατο πήγε τα βουνά και έζησε την περιπέτειά της σε πείσμα των φοβικών δελτίων καιρού, που φευ επαληθεύτηκαν με λίγη καθυστέρηση. Και ω του θαύματος!!! Σάββατο πρωί ο ουρανός ξεκίνησε καθαρός. Αυτό που λένε ότι η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς….. καμία σχέση. Και κινήσαμε λοιπόν με άλλη ψυχολογία για να κατακτήσουμε το όρος Πατέρας. Πρόκειται για ένα χαμηλό βουνό στο Β.Δ. άκρο της Αττικής, ανάμεσα στον Κιθαιρώνα, τα Γεράνεια και την Πάρνηθα και εκτείνεται από τον Λουτρόπυργο του Σαρωνικού κόλπου έως την Ψάθα του Κορινθιακού κόλπου. Στρίψαμε από τη Μάνδρα και μέσω Αγιά Σωτήρας, φθάσαμε σε λίγη ώρα στο όμορφο ορεινό χωριό των Βιλίων, όπου έγινε η στάση για τον καθιερωμένο πρωινό καφέ. Το χωριό, μας υποδέχθηκε με καθαρά χειμωνιάτικα χρώματα, με ψιλόβροχο, με αυτή τη μυστηριακή πρωινή ομίχλη, με όμορφα χρώματα στα φύλλα των δένδρων και τη μυρωδιά ξύλου από τα τζάκια. Πριν ξεκινήσ...