MyAdventureland (Αγησίλαος Δρακόπουλος)

ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ ή ΜΕΓΙΣΤΗ. Η νοτιοανατολική εσχατιά της Ελλάδας. Ένα κουκλίστικο, πολύχρωμο νησί σφιχταγγαλιασμένο από τα απέναντι τουρκικά παράλια. Μόλις 4 ναυτικά μίλια απόσταση το χωρίζουν από το τουρκικό Κας (την αρχαία ελληνική Αντίφυλλο) και 42 από την Ρόδο, το σύμπλεγμα αυτών των νησιών και ξερονησίδων φυλάει Θερμοπύλες ή καλύτερα υφαλοκρηπίδες. Η Ρώ, η Στρογγύλη, ο Άγιος Γεώργιος και άλλα μικρότερα νησάκια, στέκουν ψιλοπαραμελημένα από το επίσημο ελληνικό κράτος, κι ας έχουν τεράστια γεωστρατηγική σημασία.   Το Καστελλόριζο είχε καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά κατά τον μεγάλο πόλεμο και η πλειοψηφία των κατοίκων είχε μεταναστεύσει κυρίως στην Αυστραλία. Μετά όμως την ταινία Mediterraneo περίπου στα 1990, άρχισε να αναπτύσσεται τουριστικά, μέχρι και αεροδρόμιο κατασκευάστηκε. Μετά δε το διάγγελμα του "Γιωργάκη" του Παπανδρέου ότι μπαίνουμε στα μνημόνια και γινόμαστε αποικία χρέους, έγινε πλέον παγκοσμίως γνωστό. Το ότι η ύπαρξη αυτού του νησιού δίνει συνέχεια στις ΑΟΖ...

Πέρασε η περίοδος εγκλεισμού μας και ξεχυθήκαμε στην ύπαιθρον χώραν, έμπλεοι χαράς και ανυπομονησίας, μιας και η τόση κλεισούρα ελέω κορωνοϊού μας είχε κάνει ανυπόμονους και ολίγον τι πιο νευρικούς. Εγώ κι αν δεν κρατιόμουν. Η πρόταση για Μάνη ήρθε λουκούμι και εννοείται δεν την άφησα να πάει χαμένη. Μάνη λοιπόν και συγκεκριμένα Ανατολική ή Λακωνική Μάνη. Το γραφικό Γύθειο μας πρωτοϋποδέχθηκε, με το νησάκι της Κρανάης και τον φύλακα - φάρο του πάντα στη θέση του να γαληνεύει το τραχύ μανιάτικο τοπίο. Το μπάνιο στο Σκουτάρι ήταν μια κρυολουσία που μούδιασε για κανά δεκάλεπτο τα μέλη μας, αλλά μετά το συνήθιζες (ας έκανες κι αλλιώς). Το πρωτοφανές κρύο νερό, αφού δεν μας έστειλε αδιάβαστους, τουλάχιστον μας έσφιξε τα κρέατα. Ευτυχώς ο καυτός ήλιος έξω μας έφερε πάλι στα ίσια μας. Το ίδιο σκηνικό και στην γειτονική, βοτσαλωτή παραλία της Αλύπας. Κρύα, τιρκουάζ  νερά για γερές μόνο κράσεις, αλλά η μαγεία του τοπίου μοναδική. Η απλωτή παραλία του Μαυροβουνίου στάθηκε λίγο πιο φιλι...