ΦΑΡΟΣ ΜΕΛΑΓΚΑΒΙ - ΛΙΜΝΟΘΑΛΛΑΣΑ ΗΡΑΙΟΥ - ΑΡΧΑΙΟΛ. ΧΩΡΟΣ
Ο φετινός Μάρτης είναι από τους καλύτερους των τελευταίων ετών. Χιόνια, βροχές, καλοκαιρινές ημέρες, μα το κυριότερο 2 εορταστικά τριήμερα, το παρελθόν της Καθαρής Δευτέρας (που από τον πολύ αέρα είχε παρακαθαρίσει) και το μέλλον της 25ης Μαρτίου και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Χαράς ευαγγέλια δηλαδή για τους ελεύθερους πολιορκημένους Αθηναίους, που δραπέτευσαν σύσσωμοι στην ύπαιθρον χώραν και με την πείνα που είχαν, ξεβρόμισαν -με το μπαρδόν- τις ταβέρνες της υπαίθρου.
Ημείς , δυσκολευόμενοι , προφανώς λόγω ηλικίας, αλλά και ιδιοσυγκρασίας και ιδεολογίας, στις αγελαίες συναθροίσεις και συνεστιάσεις, ταμπουρωθήκαμε στον φάρο του Ηραίου της Περαχώρας Λουτρακίου, που ακούει στο πρωτότυπο όνομα Μελαγκάβι, και γίναμε κοινωνοί των αέρηδων , των παφλασμών των κυμάτων, των κρωξιμάτων των γλάρων, της θαλπωρής του ήλιου, της απεραντοσύνης του ορίζοντα και του βραδινού έναστρου ουρανού. Δεξιά μας αντικρίζαμε τα χιονισμένα βουνά της Ρούμελης και αριστερά μας το βόρειο παραλιακό μέτωπο του Μωριά και των λευκών οροσειρών του.
Ο αρχαιολογικός χώρος της Ήρας Ακραίας στα πόδια μας, η λιμνοθάλασσα του Ηραίου, η επονομαζόμενη Βουλιαγμένη στο 1,5 χλμ., το συνήθως πνιγμένο από κόσμο Λουτράκι στα 15 χλμ.
Πολλές οι επιλογές, αλλά το ησυχαστήριό μας μοναδικό.
Voila!!!
Ημείς , δυσκολευόμενοι , προφανώς λόγω ηλικίας, αλλά και ιδιοσυγκρασίας και ιδεολογίας, στις αγελαίες συναθροίσεις και συνεστιάσεις, ταμπουρωθήκαμε στον φάρο του Ηραίου της Περαχώρας Λουτρακίου, που ακούει στο πρωτότυπο όνομα Μελαγκάβι, και γίναμε κοινωνοί των αέρηδων , των παφλασμών των κυμάτων, των κρωξιμάτων των γλάρων, της θαλπωρής του ήλιου, της απεραντοσύνης του ορίζοντα και του βραδινού έναστρου ουρανού. Δεξιά μας αντικρίζαμε τα χιονισμένα βουνά της Ρούμελης και αριστερά μας το βόρειο παραλιακό μέτωπο του Μωριά και των λευκών οροσειρών του.
Ο αρχαιολογικός χώρος της Ήρας Ακραίας στα πόδια μας, η λιμνοθάλασσα του Ηραίου, η επονομαζόμενη Βουλιαγμένη στο 1,5 χλμ., το συνήθως πνιγμένο από κόσμο Λουτράκι στα 15 χλμ.
Πολλές οι επιλογές, αλλά το ησυχαστήριό μας μοναδικό.
Voila!!!
| Μικρή αναδρομή στην ιστορία του φάρου |
| Να και ο φάρος που θα μας φιλοξενούσε |
| Προς την είσοδο του για 3 ημέρες μικρόκοσμού μας |
| The white cliffs of Faros |
| Ιδωμένος από τον αρχαιολογικό χώρο |
| Το εξωτερικό σαλονάκι του φάρου, ιδανικό για ρομάντζες |
| Μανά ξανά ο φάρος από το κολπάκι του αρχαίου οικισμού |
| Μεγαλοπρεπές το ηλιοβασίλεμα... |
| Ε, ρε κώλυμα, πάλι αυτός ο φάρος; |
| Υπό άλλο φωτισμό |
| Ανατολή ηλίου με τον βράχο για τα καλοκαιρινά μακροβούτια |
| Ο φάρος και ο χιονισμένος Ελικώνας, στο δρόμο για το ξωκλήσι του Αι Νικόλα |
| Ο Ελικώνας μπροστά και ο Παρνασσός παραπίσω |
| Από το αρχαίο ιερό της Ήρας. Εδώ η ελληνιστική στοά, για την ακρίβεια ότι έχει απομείνει |
| Ο βωμός |
| Το εκκλησάκι του Αι Γιάννη, μέσα στα αρχαία. Η συνέχιση των θρησκειών |
| Ο αρχαιολογικός χώρος, ο Αι Γιάννης και στην κορυφή του βράχου ο Αι Νικόλας. Όλα περπατήθηκαν. |
| Η αρχαία δεξαμενή νερού |
| Πριν φτάσει κανείς στο φάρο, αντικρίζει διάσπαρτα αρχαία οικιστικά υπολείμματα και κρήνες |
| Αρχαία κρήνη που τρέχει ακόμα λίγο νερό |
| Αρχαίο αγιονέρι |
| Και άλλες αρχαίες πηγές |
| Ανηφορίζοντας στον Αι Νικόλα |
| Παγκάκι στο προαύλιο του Αι Νικόλα με θέα 360ο |
| Το σήμα κατατεθέν της λιμνοθάλασσας |
| Και το απαραίτητο καφέ για τους θεριακλήδες νεοέλληνες |
| Η λιμνοθάλασσα αφ' υψηλού |
| Ο δίαυλος που διοχετεύει νερό στη λιμνοθάλασσα |
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου