Καλημέρα και καλό Απρίλη,
Ημέρα Κυριακή και μία ομάδα
φίλων ξεκινάει από τα χιονισμένα Λιβάδια Παρνασσού με κατεύθυνση το
Κωρύκειο Άντρο, ένα εντυπωσιακό σπήλαιο στη ΝΔ πλευρά του Παρνασσού. Το φρέσκο χιόνι
που έπεσε ξημερώνοντας Σαββάτο , δίνει άλλη νότα στην
πεζοπορία μας και μαλακό πάτημα στις πατούσες μας. Το κρύο είναι τσουχτερούτσικο , γιατί συνοδεύεται από ισχυρό βοριά. Οι
μύτες όλων μετά από λίγο αρχίζουν να τρέχουν ασταμάτητα και καθαρίζουν από την επιβάρυνση του μολυσμένου αέρα της πόλης, αλλά και την γύρη, που αυτή την εποχή κάνει πάρτυ. Μετά από 3 χλμ. πεζοπορία φθάνουμε στη σχετικά
μικρή τριγωνική είσοδο του σπηλαίου. Με την είσοδό μας βρισκόμαστε σε μία
τεράστια αίθουσα ύψους 60μ., στολισμένη με σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Στο
σπήλαιο λατρευόταν ο θεός Πάνας και οι Κωρύκειες νύμφες, γι αυτό και ονομάζεται
και σπήλαιο του Πανός καθώς επίσης και Σαρανταύλι. Στο εσωτερικό του το
σπήλαιο στάζει συνεχώς και η κίνηση μέσα σ’ αυτό πρέπει να γίνεται με προσοχή,
γιατί σε κάθε μας βήμα ελλοχεύει ο κίνδυνος γλιστρήματος.
Με φακούς κεφαλής προχωράμε προσεκτικά προς τη δεύτερη αίθουσα του σπηλαίου και
θαυμάζουμε τα δημιουργήματα που έχει φτιάξει το νερό στο πέρασμα εκατομμυρίων
χρόνων. Ευρήματα από ανασκαφές μαρτυρούν ότι το σπήλαιο έχει κατοικηθεί από τη
νεολιθική εποχή.
Φεύγοντας από το σπήλαιο και παίρνοντας το αρχαίο μονοπάτι
προς Δελφούς, έχουμε μία πανοραμική θέα του Λιβαδιού με την εποχική λίμνη που
δημιουργείται από το λιώσιμο του χιονιού. Όσο κατηφορίζουμε προς
Δελφούς η άνοιξη αρχίζει να σκάει τα μπουμπούκια της και το τσουχτερό
κρύο να μετριάζεται. Μετά από πορεία 15 χλμ. έχουμε απεριόριστη θέα προς τους
Δελφούς με τον αρχαιολογικό τους χώρο, τον περίφημο δελφικό ελαιώνα, την Ιτέα,
το Γαλαξίδι και τις απέναντι βουνοκορφές της Πελοποννήσου. Περπατήσαμε σε ένα
μονοπάτι με ιστορία χιλιάδων χρόνων, αισθανθήκαμε τα τελευταία ίσως σκιρτήματα
του χειμώνα και επισκεφτήκαμε ένα σημαντικό λατρευτικό σπήλαιο στον ομφαλό
της γης.
Μπορεί σήμερα να πονάνε λίγο τα πόδια, αλλά ήταν τόσο
όμορφη και μεστή η χθεσινή εξόρμηση, τόσο καλή και ευχάριστη η παρέα, που κάνει
την οποιαδήποτε ταλαιπωρία αμελητέα.
 |
| Τα πρώτα χιόνια στο δρόμο για τα Λιβάδια Παρνασσού |
 |
| Εδώ σταματήσαμε τα αμάξια |
 |
| Το όμορφο πέτρινο ξωκλήσι που αγναντεύει το Λιβάδι Παρνασσού |
 |
| Το μέρος όπου το όνειρο του νεοέλληνα ήταν να αποκτήσει εξοχικό. Σήμερα πολλά σπίτια έχουν πωλητήριο |
 |
| Όμορφο το Λιβάδι, δε λέω και με το χιόνι φαντάζει ειδυλλιακό |
 |
| Φρέσκο πράμα |
 |
| Ορειβατικός οδοδείκτης |
 |
| Ό,τι πιο όμορφο έχει να παρουσιάσει η περιοχή |
 |
| Είναι λίγο νωρίς και ο πάγος δεν έχει ακόμα λιώσει |
 |
| Σπάει την μονοτονία του λευκού |
 |
| Ομοιόμορφες κατασκευές για ομοιόμορφα όνειρα |
 |
| Το μικρό σπίτι στο Λιβάδι |
 |
| Λεωφόρος εντός του οικισμού |
 |
| Άντε και φτάνουμε |
 |
| Η είσοδος του σπηλαίου |
 |
| Οι..... αμυγδαλές του σπηλαίου |
 |
| Φωτογραφία από την δεύτερη αίθουσα |
 |
| Κάτω από το χιόνι αγωνίζεται να βγει η άνοιξη |
 |
| Όμορφο εκκλησάκι, το αλτσχάϊμερ όμως με εμποδίζει να το θυμηθώ. Είναι και τόσο πολλά........ |
 |
| Ο φετινός χειμώνας προξένησε πολλές ζημιές |
 |
| Η ζωή γεννιέται μέσα από το γερασμένο έλατο |
 |
| Το αρχαίο μονοπάτι σε αρκετά καλή κατάσταση |
 |
| Πετροκαλύβα, πετρόμαντρα και το πουρνάρι για σκιά |
 |
| Οι Δελφοί και το μεγαλείο της θέας μέχρι τη θάλασσα |
 |
| Το μονοπάτι που συνδέει το λατρευτικό Κωρύκειο άντρο με τους Δελφούς |
 |
| Στα χαμηλά η άνοιξη έχει ήδη έρθει |
 |
| Απογευματάκι και κατηφορίζουμε προς το τέλος του ταξιδιού |
 |
| Το αρχαίο στάδιο των Δελφών |
 |
| Οι σύγχρονοι Δελφοί |
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου