CANYONING ΣΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΣΤΡΙΦΤΟΥ , ΚΑΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ

Καμιά φορά δεν είναι  άσχημο να δοκιμάζουμε τις αντοχές μας. Καλές οι εκδρομές, η φυσιολατρία, οι πεζοπορίες και οι ορειβασίες, αλλά τα πολύ ζόρικα είναι εκείνα που εκτοξεύουν την αδρεναλίνη στα ύψη.  Μου αρέσουν όλα τα είδη των εξορμήσεων στη φύση, αλλά το canyoning (ελληνιστί διάσχιση φαραγγιού) είναι  όπως και να το κάνουμε κάτι το διαφορετικό. Η κούραση και η καταπόνηση του κορμιού σ΄ αυτό το σπορ είναι μεγαλύτερες, αντίστοιχα όμως μεγαλύτερη είναι  και η απόλαυση. Αυτό το συνεχές παιχνίδισμα με το νερό, η περιπέτεια και η  εγρήγορση όλων των αισθήσεων, είναι τίποτα μπροστά στο μεγαλείο που κρύβει στα σπλάχνα της η φύση.  Και στη συγκεκριμένη περίπτωση  δεν μιλάμε για κάποιο γνωστό φαράγγι,  αλλά για ένα άγνωστο που κρύβεται επιμελώς στις χαράδρες του όρους Κνημίδα, ακριβώς επάνω από τα κοσμοπολίτικα Καμένα Βούρλα.

Βαριά συννεφιασμένη η Κυριακή  και η παρέα  συναντιέται στις 09:00 στην είσοδο της πόλης των Καμένων Βούρλων με τους οργανωτές του εγχειρήματος. Σε ένα περίπου χιλιόμετρο, παρκάρουμε τα αμάξια μας και παίρνουμε τον ατομικό εξοπλισμό για το canyoning. Στολή , τζάκετ και καλτσάκια νεοπρέν, κράνος, μπωντριέ, σακίδιο πλάτης, στεγανό κιβώτιο. Οριακά ετοιμαζόμαστε γιατί  δυστυχώς πιάνει η προβλεπόμενη από την ΕΜΥ λασποβροχή.

Ξεκινάμε περπάτημα σε  έντονα ανηφορικό μονοπάτι για να βρούμε την είσοδο του φαραγγιού. Η βροχή δυναμώνει. Δεν μας νοιάζει τίποτα. Σήμερα έχουμε να περάσουμε το φαράγγι του Στριφτού και αυτό μας εξιτάρει. Μετά από 1 ώρα φθάνουμε στην είσοδο του φαραγγιού. Στερεώνονται  τα σχοινιά για την κατάβαση των 18 καταρρακτών. Ξεκινάμε ένας ένας με απόλυτη τάξη και ακολουθούμε τις οδηγίες των εκπαιδευτών. Όποιος δεν έχει υψοφοβία και σχετικά καλή φυσική κατάσταση το διασκεδάζει. Το νερό είναι κρύο και τα βράχια γλιστερά. Ο εξοπλισμός όμως είναι πολύ καλός, οι οδηγοί μας έμπειροι  και δεν αισθανόμαστε κίνδυνο. Το τετράωρο περπάτημα στα νερά, στο τροπικό λες τοπίο και οι  κατεβασιές με τα ραπέλ (χοντρά  ελαστικά σχοινιά) καταπονούν  το σώμα, αλλά  ευφραίνουν  την καρδιά και ξεκουράζουν τα μάτια μας. Και αυτή η συνεχής  φασαρία του φλύαρου νερού , τι θεσπέσια μουσική στα ασυνήθιστα αστικά ώτα μας!!! Οι καταρράκτες έχουν ύψος από 5 έως 33 μέτρα. Κάπου το διασκεδάζεις, κάπου σε πιάνει δέος. Τα μικροκοπανίσματα στα βράχια από την πίεση του νερού είναι αναπόφευκτα. Η έξοδος από το φαράγγι μας βρίσκει με ήλιο. Άντε να στεγνώσουμε και λιγάκι. Σε ½  ώρα φθάνουμε στα αμάξια. Αλλάζουμε, βάζουμε τα πολιτικά μας ρούχα και βουρ για ταβέρνα. Ο «Αίολος» στην παραλία Καινούργιου αποδεικνύεται πολύ καλή επιλογή.

Σήμερα η κούραση είναι ανάμνηση, οι αναμνήσεις όμως από την περιπέτειά μας είναι ανεξίτηλες και  θα μας συνοδεύουν ως την επόμενη εξόρμηση. 

Η αρχή της περιπέτειας ξεκινάει με την επιλογή της κατάλληλης στολής

Τα πρώτα νερά ανηφορίζοντας για την είσοδο του φαραγγιού

Τα καινούργια ανοιξιάτικα φυλλώματα έχουν ανοιχτό πράσινο χρώμα

Λασπολιμνούλα

Δεθήκαμε, θάρρος, κατεβαίνουμε

Ρίζες ξεφυτρώνουν μέσα από τα βράχια σαν φίδια

Σπασμένο δέντρο εξαιτίας του δύσκολου χειμώνα

Καταρράκτες να δουν τα μάτια σας

Τον ........ φάγαμε κι αυτόν τον καταρράκτη και πανηγυρίζουμε δεόντως

Κατεβαίνουμε ένας ένας και κυρίως δεν βιαζόμαστε

Ω, ρε φίλε, αυτός είναι μεγάλος και απότομος

Πέφτειειειειειει

Ζούγκλα του Αμαζονίου πάνω από τα Καμένα Βούρλα. Απίστευτο;

Ε, ρε τι ομορφιές που κρύβει η φύση!!!!!!!!

Αρχίζουν και ζωηρεύουν οι φτέρες

Πάμε γερά

Ουφ!!! Πατήσαμε στέρεα

Να κατεβεί κανείς ή να μην κατεβεί;

Χαίρε χάος αμέτρητο

Α, μπα και λίγο ισιάδι

Πέρασμα αυστηρά για λεπτούς

Τη δροσιά του να ΄ χεις

Η ομάδα επί το έργον της κατάβασης

Ο σπασμένος κορμός σφήνωσε και είναι σα να πυροβολάει τους πυροβολημένους που κατεβαίνουν το ποτάμι του

Είναι τέτοια η ασφάλεια, που κατεβαίνει ο καθένας με σχετικά καλή φυσική κατάσταση

Ο 33άρης καταρράκτης φάνηκε ατέλειωτος

Και ολίγον από άνοιξη μέσα στο σκοτεινό φαράγγι

Αντε και ξεμπερδεύουμε και μ΄ αυτόν

Εντάξει εκεί κάτω; Να αρχίσω να κατεβαίνω;