ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΝΩΝΑ

Ιουλίου 04, 2019

Μπορεί να μην λέω πολλά ως Λάκων, καθότι το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν, αυτό όμως δεν με εμποδίζει να γράφω πολλά. Και πως να μην γράφω πολλά, όταν με την ευκαιρία της πανήγυρης του μοναστηριού μας των Αγίων Αναργύρων, κατέβηκα στα πάτρια εδάφη της Λακεδαίμονος. Και δεν είναι οτι πήγα μόνο στη λειτουργία, πήρα σβάρνα και όλα τα γύρω χωριά, αντάμωσα με σόγια (εννοώ συγγενείς, όχι το γνωστό φυτό), περπάτησα σε γνώριμα χώματα, έτερψα τον ουρανίσκο μου με ομελέτα με σύγκλινο και κολοκυθοκορφάδες, γλύκανα το λαρύγγι μου με τοπικό εκλεκτό νέκταρ αμπέλου, ξεδίψασα στις πηγές του χωριού μου με το γνώριμο από τα νιάτα μου παγωμένο και διουρητικότατο νερό (παραμένει το ίδιο κρύο και ιαματικό όπως το θυμάμαι από τα νιάτα μου), προσκύνησα στο ασκηταριό του Αγίου Ιωάννη ή Κρυφό Σχολειό, στην Ι.Μ. των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, όπου ο πατήρ Λάζαρος έδωσε πάλι τα ρέστα του με τον μειλίχιο λόγο του, στην επιβλητική εκκλησία του Αγίου Πέτρου, στο ομώνυμο χωριό, η οποία μάλιστα και γιόρταζε, προμηθεύτηκα χυλοπίτες, μέλι, τσάι, ψωμί, παξιμάδια, τυρί, γιαούρτι, πατάτες για το σπίτι και τη Δευτέρα κύριος και χωρίς κίνηση και αφού είχα γράψει πάνω από 600 χλμ. επέστρεψα στη θερμή πρωτεύουσα.
Για την ιστορία να αναφέρω οτι η θερμοκρασία εκεί σα πέρα στα ορεινά, δεν ξεπέρασε τους 21oC τα μεσημέρια, ενώ τα βράδια η κουβερτούλα ήταν απαραίτητη.
Βοήθειά μας και του χρόνου να είμαστε καλά.

Η εκκλησία της Ανάληψης, δημιούργημα του μόχθου των κατοίκων του Βασσαρά

Το παλιό δημοτικό σχολείο του Βασσαρά περιμένει μάταια καινούργιους μαθητές

Καινούργιο σπίτι στο χωριό Καρυές (παλιά λεγόταν Αράχωβα)

Η εκκλησία του Άγιου Ανδρέα στις Καρυές μέσα από τα φυλλώματα της πλατείας

Οι Καρυάτιδες κόρες. Που αλλού; Στις Καρυές, το χωριό με τα έμορφα κορίτσια

Η ιστορία του μνημείου των Καρυάτιδων εις άπταιστον αγγλικήν. Γιατί μόνο στα αγγλικά ρε μπρούκληδες;

Ο Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου, λίγο έξω από τις Καρυές, σε διαμορφωμένο πάρκο με τα ηλικίας 2.500 ετών πλατάνια του Μενέλαου (τα αναφέρει ο προγενέστερός μου περιηγητής, κύριος Παυσανίας)

Μιλάμε για μεγάλη..... κουφάλα

Η ιστορία του ναού της Παναγίας. Διαβάστε και τίποτα.

Ο εορτάζων ναός του Αγίου Πέτρου, στο ομώνυμο γορτυνιακό χωριό

Κάπου εδώ στα 1.310μ. στη θέση Ζυγός, είναι τα σύνορα Λακωνίας και Αρκαδίας

Να χαίρεσαι να περπατάς

Αγιοφραουλιές

Η όμορφη Βαμβακού. Από δω το καταφύγιο του Πάρνωνα είναι 2 τσιγάρα δρόμος

Το σπίτι στο χωριό Βέρροια, όπου έζησα ξένοιαστα παιδικά καλοκαίρια

Η αγαπημένη βρύση των Βερροίων, πάντα με κρυστάλλινο νερό

Τα καρύδια δέσανε και η σοδειά αναμένεται καλή

Να και ο Βασσαράς μου. Το όμορφο κεφαλοχώρι που σήμερα αριθμεί υπερπολλαπλάσια σπίτια από τους κατοίκους του

Κάποτε βούιζε από ζωή. Τώρα ο χρόνος και η βλάστηση πάνε να το καταπιούν

Η ταβέρνα του Βασσαρά με το χαρακτηριστικό όνομα. Δυστυχώς το αιωνόβιο δέντρο που σκίαζε τα νεανικά μας παιχνίδια, έχει ξεραθεί

Από το καμπαναριό της Αγίας Τριάδας αγναντεύεις όλον τον Βασσαρά

Ο Βασσαράς από την Αγία Τριάδα

Μικρά κουτρουβαλούσαμε για να πάμε στο Κρυφό Σχολειό. Σήμερα έχει σκάλες

Το εσωτερικό του παιδικού μας κρυφτού. Τι αναμνήσεις..........

Πολύ καλό το φαγητό στο ταβερνάκι των Βερροίων. Και οι ιδιοκτήτες του εξαιρετικοί.

Οι λεοντόμορφες βρύσες των Αγριάνων

Το μοναστήρι της Σπάρτης, περίπου 8 χλμ. από το κέντρο, οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες. Αναζητείστε τον πατέρα Λάζαρο. Θα σας γοητεύσει με τον λόγο του.