TZIA

Κέα ή κατά το γνωστότερο Τζιά. Το δυτικότερο και κοντινότερο στην Αττική κυκλαδονήσι και ως εκ τούτου πάντα γεμάτο  κόσμο και πολλούς σκαφάτους. Μόλις 16 μίλια τη χωρίζουν από το Λαύριο και τα πλοία «Μακεδών» και «Μαρμάρι Εξπρές» φροντίζουν να την τροφοδοτούν κάθε Σαββατοκύριακο του καλοκαιριού και όχι μόνο, με  κόσμο, πολύ κόσμο. Γεγονός που την κάνει κοσμοπολίτικη και διαμορφώνει λόγω της ζήτησης και τσιμπημένες  τιμές σε διαμονή και διατροφή.

Το νησί σαφώς και θυμίζει Κυκλάδες, λόγω της γεωμορφολογίας του, έχει όμως χρώματα περισσότερο γήινα και όχι αυτό το απαστράφτον λευκό των υπόλοιπων νησιών. Στο νησί  υπάρχουν παντού διάσπαρτα εκκλησάκια, απρόσμενα αρκετό πράσινο (τηρουμένων πάντα των αναλογιών) , που περιλαμβάνει τις ανθεκτικές στην ξηρασία αμυγδαλιές, συκιές, ελιές, χαρουπιές και βελανιδιές, πηγές με πόσιμο νερό, το περίφημο σκαλιστό λιοντάρι του 6^ου αιώνα π.Χ. (τον Λιόντα) με μόλις 10  λεπτά περπάτημα έξω από τη χώρα, την  Ιουλίδα (αξίζει να την περπατήσετε όλη), νεοκλασικά κτίρια, πολυτελείς ιδιοκτησίες  και καταλύματα  απόλυτα εναρμονισμένα στο περιβάλλον και φυσικά εξαιρετικές παραλίες για όλα τα γούστα και τα βαλάντια. Tip: Ο καφές και το φημισμένο γαλακτομπούρεκο στο «Πανόραμα» της Ιουλίδας δεν με ενθουσίασε όπως άλλη φορά, η θέα όμως παραμένει εκπληκτική.

Τώρα ως προς το πεζοπορικό τμήμα της εκδρομής. Έχουν διανοιχθεί  παλιά μονοπάτια, έχει μπει καλή σηματοδότηση με καλαίσθητες ξύλινες πινακίδες, έχουν επιδιορθωθεί τα καλντερίμια που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι για να επικοινωνούν μεταξύ τους, όλα καλά δηλαδή. Το μείον ήταν η πολύ υψηλή θερμοκρασία που επικρατούσε την Κυριακή και καθιστούσε το μεσημεριανό περπάτημα επίπονο, γεγονός που μας ταλαιπώρησε,  είναι η αλήθεια. Η άφιξή μας όμως στην παραλία του Οτζιά, μετά από το 4ωρο σεργιάνισμα, μας αποζημίωσε με ένα δροσερό μπάνιο.  

Κέα ή Τζιά. Οι Κυκλάδες σε απόσταση αναπνοής από την Αττική (1 ώρα από το Λαύριο). Μόνο φροντίστε να κλείσετε έγκαιρα τα εισιτήρια του πλοίου και  κυρίως αν σκοπεύετε να πάρετε αυτοκίνητο.

Καραβάκια στο Αιγαίο, δεν με παίρνετε καλέ (από το γνωστό άσμα) 

Παραδοσιακή  κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική

Α, όλα κι όλα. Η ρούγα είναι απαραίτητη σε όλα τα κυκλαδονήσια

Χαρακτηριστικό δείγμα νεοκλασσικού κτίσματος στην πρωτεύουσα Ιουλίδα

Περιδιαβαίνοντας στις ομορφιές της πρωτεύουσας του νησιού 

Γωνιά με χρώμα και άποψη 

Αχ, τι ομορφάδες που έχουν οι Κυκλάδες. Όμορφα καλντερίμια, λουλούδια και έντονα χρώματα

Μερακλίδικη ρούγα

Περίτεχνη πόρτα, φωτιστικό δρόμου και ο κλασσικός μετρητής της ΔΕΗ

Σοφή, λαϊκή αρχιτεκτονική. Εδώ δεν χρειάζονται ούτε αρχιτεκτονικά γραφεία, ούτε μηχανικοί, μόνο πρακτικό μυαλό και μεράκι

Δύο διαφορετικές ιδιοκτησίες και στη μέση το σοκάκι

Ο Λιόντας (το λιοντάρι της Τζιάς) κοιμάται τον αιώνιο ύπνο του

Μάντρα χωρίς αρμολόι, από πλακουτσωτές ντόπιες πέτρες

Εδώ στις γούρνες , τα παλαιϊκά τα χρόνια  πλένανε οι κυράδες και οι κοπελιές 

ΝΑ  ΚΛΗΝΗ   ΑΜΕΣΟΣ   Η   ΠΟΡΤΑ   ΓΗΑΤΗ     ΕΧΟ    ΖΟΑ, γράφει η .......περισπούδαστη πινακίδα

Ο Οτζιάς από ψηλά,  από την παλιά μουλαρόστρατα

Σπίτι εναρμονισμένο στο περιβάλλον