ΔΑΣΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΛΙΒΑΔΑΚΙ

Στρίβοντας από Λαμία για Καρπενήσι και όχι πολύ έξω από την Μακρακώμη, συναντάς στο δεξί σου χέρι ένα συνοθύλλευμα πινακίδων, που σε κατευθύνουν προς Μεγάλη και Μεγάλη Κάψη, Μαυρίλο, Νεοχώρι, Μερκάδα και Δασικό Χωριό Λιβαδάκι. Ε, αυτό το Δασικό Χωριό θέλουμε. Είχαμε ακούσει τόσα και τόσα καλά λόγια γι αυτό, οπότε το βάλαμε σκοπό ζωής να το επισκεφθούμε. Και μιας και η περίοδος του φθινοπώρου είναι γενικά νεκρή, πετύχαμε απόλυτη ησυχία και καλές τιμές. Πρόκειται για αυτόνομα, ξύλινα, ανεξάρτητα σπιτάκια των 2 δωματίων, κυριολεκτικά θαμένα μέσα στο δάσος. Η θέα είναι εξαιρετική, οι βόλτες στα πέριξ αρκετές και ενδιαφέρουσες και οι πεζοπόροι θα ευχαριστηθούν με τα πολλά και καλά σηματοδοτημένα "Μονοπάτια του Αχιλλέα". Ένας μικρός επίγειος παράδεισος στα όρια Φθιώτιδας, Ευρυτανίας και Καρδίτσας, περιμένει τους φυσιολάτρες και όχι μόνο να τους φιλοξενήσει, αλλά και να τους ταϊσει εκλεκτά και να τους μυήσει στα μυστικά του δάσους, είτε με τα πόδια, είτε με άλογα, είτε με ποδήλατα. Το καλοκαίρι, αυτό το μέρος είναι δροσερό, τον χειμώνα είναι χωμένο στο χιόνι, όπου ενδείκνυται να ...αποκλειστείς μερικές μέρες, ενώ φθινόπωρο και άνοιξη έχει εξαιρετικές θερμοκρασίες για δραστηριότητες. Δασικό χωριό Λιβαδάκι λοιπόν. Ένα αυτόνομο γαλατικό χωριό (ουπς, σόρυ , θυμήθηκα το χωριό του Αστερίξ), κοντά στην Μεγάλη  Κάψη και όχι μακριά από το Καρπενήσι, στις παρυφές του Τυμφρηστού, σας περιμένει να το ανακαλύψετε. Ένα τριημεράκι θα σας κάνει και να το λατρέψετε.

Στη διασταύρωση, ανηφορίζουμε δεξιά

Οργιαστική βλάστηση παντού, γιατί στα ορεινά βρέχει, δεν κοροϊδεύει σαν την Αθήνα

Η Μεγάλη Κάψη, σκαρφαλωμένη σε κατάφυτη πλαγιά

Στην πλατεία της Μεγάλης Κάψης, δεσπόζει ένα μεγάλο πλατάνι, η βρύση και η παντελής έλλειψη κόσμου

Παρκαρισμένος έξω από το ξύλινο κονάκι μου

Ο σκύλος - μασκώτ του δασικού χωριού. Ομορφούλης και άκακος σαν πρόβατο.

Απογευματινή περίπολος

Από βόλτα στο γειτονικό χωριό Μαυρίλο

Το νεράκι που έδινε κάποτε ζωή στον μπαρουτόμυλο

Το ανακαινισμένο κτίριο του μπαρουτόμυλου ήταν κλειδωμένο

Νερά, νερά, νερά. Εντάξει ντε, και πράσινο, πολύ πράσινο

Για τους φίλους περιπατητές, οι επιλογές είναι πολλές στα Μονοπάτια του Αχιλλέα

Στολίδια χωριάτικης μάντρας

Ανατολή στο δασικό χωριό

Ο ήλιος αρχίζει να γλυκαίνει το τοπίο

Μια μικροσκοπική Αγία Παρασκευή, από το πουθενά

Άντε γίνανε και τα ακτινίδια

Αντικατοπτρισμός

Δάσος από θνήσκουσες φτέρες

Θεριό σε τοίχο

Αρσενικά κάστανα. Προσοχή, δεν τρώγονται

Καλά εγώ άκουγα ένα κρίτσι κρίτσι πάνω στο δέντρο. Και ιδού ο ένοχος

Τα 5Φ στην είσοδο της ταβέρνας του Δασικού Χωριού

Στην επιστροφή έγινε μία μικρή παράκαμψη στα ιαματικά λουτρά της Παλαιοβράχας, στο ΑΜΠΛΑΣ ΙΑΜΑ, αλλά τα είχαν μαζέψει για χειμώνα

Ε, και μιά στασούλα στο Κάστρο της Λαμίας, ποτέ δεν πείραξε

Ενδιαφέροντα τα εκθέματα στο Κάστρο, που τονίζουν την διαχρονικότητα της κατοίκησης πάνω στον βράχο του Κάστρου

Ακέφαλος γρύπας ή αετός ανάμεσα στα εκθέματα

Καλώς αριθμήθηκαν οι πέτρες των ερειπίων, περιμένουν όμως κάποτε και αναστήλωση

Η πόλη της Λαμίας από τα τείχη

.