Τρεις μέρες μετά την επέλαση της κακοκαιρίας με το κωδικό όνομα "Μήδεια" και αφού είχαν καταλαγιάσει τα φαινόμενα, ο δρόμος μου με έφερε σε φιλικό σπίτι στην κατάλευκη Μαλακάσα. Εξοχή και όμορφη φύση σε απόσταση τσιγάρου από το κέντρο της Αθήνας. Οπότε γιατί όχι;
Και μετά που λέτε, λοξοδρομήσαμε κατά την προσφιλή συνήθεια μας και αφού περάσαμε απέναντι από την εθνική οδό, πήγαμε στα γνώριμα μέρη του Αυλώνα (της Αυλώνας κατ' άλλους) στις παρυφές της Πάρνηθας. Το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας κουβάλαγε λίγα χιόνια ακόμα πάνω του, αλλά μερικά χιλιόμετρα παραπάνω το τοπίο ήταν απόλυτα λευκό και μαγικό.
Ο δρόμος για την Μονή Στουδίου είχε αρκετή δόση λάσπης και χιονιού και το μοναστήρι λόγω κορωνοιού ήταν κλειστό. Ο δρόμος προς Βούντημα δεν είχε ακόμα ανοιχτεί, οπότε σταματήσαμε για παιχνίδι μέχρι εκεί που είχε καθαριστεί ο δρόμος . Και καθίσαμε μέχρι που σουρούπωσε.
Και ξαναγίναμε για άλλη μια φορά παιδιά...
 |
Στην Μαλακάσα, 4 ημέρες μετά τον χιονιά και το τοπίο ήταν ακόμα μαγικό
|
 |
Το σημείο αναφοράς κατά την ανάβαση στην ανατολική πλευρά της Πάρνηθας, η Αγία Τριάδα
|
 |
Μεγαλόπρεπα σύννεφα και χιονισμένο τοπίο δένει αρμονικά στα μάτια μας
|
 |
Ψηλά στα βράχια το χιόνι είχε γλιστρήσει, σε αντίθεση με τα πεδινά
|
 |
Οτι είχε ανοίξει ο δρόμος από τα γκρέιντερ, και μεις μοναχοί μας ανηφορίζαμε
|
 |
Παγωμένη λιμνούλα
|
 |
Φυσικό παγωτό ...κασάτο
|
 |
Μπαμπάκι πάνω, μπαμπάκι κάτω
|
 |
Η χαρά του φωτογράφου, τα σύννεφα
|
 |
Περπάτημα και παιχνίδι σε απάτητο χιόνι
|
 |
Κάτω από τα πεύκα, πρασίνιζε λίγο και έδινε τέλεια χρωματική αντίθεση
|
 |
Ε, να μην φτιάξουμε κι ένα ζευγαράκι χιονάνθρωπων. Παρέα θέλουν κι αυτοί.
|
 |
Η παγωμένη λίμνη ...των κύκνων από ψηλά
|
 |
Ένας θαμπός ήλιος έκανε φιλότιμες προσπάθειες να ζεστάνει τον τόπο
|
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου