Σαν γνήσια αμερικανάκια, έχουμε αρχίσει εδώ και λίγα χρόνια να δίνουμε ονόματα στα φυσικά φαινόμενα. Τα οποία φαινόμενα στα μικρά μας χρόνια ήταν τόσο φυσικά και αναμενόμενα, ανάλογα με την εποχή, που δεν μας έκαναν καμία εντύπωση. Τα περιμέναμε και ήμασταν προετοιμασμένοι. Τον χειμώνα περιμέναμε χιόνια, το καλοκαίρι ζέστες, το φθινόπωρο βροχές και την άνοιξη γινόμασταν μάρτυρες της αναγέννησης της φύσης. Όχι σαν τώρα, που με που ακούμε π.χ. οτι θα χιονίσει, ταμπουρωνόμαστε στα σπίτια μας, αρχίζουμε να τουρτουρίζουμε προκαταβολικά και φουντώνουμε τα καλοριφέρ στους 40 βαθμούς .
Και νάσου που μεσ' στον Φλεβάρη, μας ενέσκηψε βαρύς χιονιάς με το όνομα "ΜΗΔΕΙΑ". Αυτή η ΜΗΔΕΙΑ, τα παιδιά και όσους αισθάνονται παιδιά τους χαροποίησε, ενώ κάποιους άλλους τους τρομοκράτησε. Εγώ ευτυχώς ακόμα, συγκαταλέγομαι στους πρώτους και βγήκα σαν μικρό παιδί έξω για να απολαύσω. Εξάλλου τα χιόνια χρόνο με το χρόνο λιγοστεύουν και στο κοντινό μέλλον θα είναι μόνο μια μακρινή ανάμνηση. Γι αυτό ξανάγινα παιδί και βγήκα. Και απόλαυσα. Όχι μόνο στο παραθαλάσσιο προάστιο που μένω, που άσπρισε μετά από πολλά χρόνια, αλλά και... λίγο παραέξω. Και ήταν πράγματι μαγικά. Με χαρά σας μεταφέρω τις εμπειρίες μου, όπως τις έζησα μέσα από το πιστό μου αυτοκίνητο.
 |
Τρίτη πρωί. Ξεκινάει το φαινόμενο και εγώ ξεκινάω για περιπέτεια
|
 |
Λίγο πιο βόρεια το τοπίο έχει αρχίσει να ντύνεται στα λευκά
|
 |
Το τοπίο αρχίζει να ομορφαίνει ακόμα περισσότερο και το θερμόμετρο να δείχνει -1
|
 |
Λίγο δυσκολεύει, αλλά ο δρόμος ακόμα ..... τσουλάει
|
 |
Εδώ ζορίζει λίγο παραπάνω, αλλά ακόμα όλα καλά
|
 |
Πέφτει και ομίχλη...τρομάρα τσι
|
 |
Τέχνη σε συρματόπλεγμα
|
 |
Ζορίζουν τα πράγματα, αλλά το Subaru μου, μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω λίγο ακόμα
|
 |
Ο δρόμος καθαρίζεται συνέχεια από την πολιτική προστασία, αλλά κλείνει γοργά
|
 |
Σκέψεις να μην συνεχίσουμε παραμέσα, παρόλο που τρωγόμαστε
|
 |
Στο γυρισμό οι νιφάδες γίνονται μεγάλες σαν καρύδια
|
 |
Περίεργο!!! Ως δια μαγείας χάθηκαν τα αυτοκίνητα από τον δρόμο. Συνειδητοποιώ οτι ταξιδεύουμε μόνοι σε λευκό κλοιό
|
 |
Και στα διόδια της Αττικής Οδού ερημιά. Μπα σε καλό μας.
|
 |
Ααα, θα γυρίσω πίσω. Κουράστηκαν τα μάτια μου από το απόλυτο λευκό
|
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου