ΑΓΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ - ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ - ΚΑΛΑ ΝΕΡΑ ΠΗΛΙΟΥ

Ο οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος δεν θα επιχειρούσε έξοδο μετά ορειβασίας αυτό το ΣΚ, μιάς και όλα σχεδόν τα δελτία καιρού είχαν από μέρες τρομοκρατήσει τον κόσμο για την επερχόμενη καταστροφή του κόσμου.
Η ομάδα μας όμως είχε πλερώσει προκαταβολή, είχε φτιαχτεί ψυχολογικά για το ραντεβού της με το ανυπέρβλητο φθινοπωρινό Πήλιο και τίποτα δεν φάνταζε οτι θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο σ'  αυτή την εκδρομή.
Παρασκευή στις 17:00 ξεκινήσαμε πουλμάτοι για το βουνό των Κενταύρων. Χαλασμό κόσμου δε συναντήσαμε , παρά μόνο βαριά, απειλητική συννεφιά. Η άφιξη στο ξενοδοχείο μας στα Καλά Νερά στεφανώθηκε από αβροχία. Καλός οιωνός.
Το Σάββατο  ξεκινήσαμε καλού κακού πρωί πρωί, φορτωμένοι με όλο μας το χειμερινό εξοπλισμό για να εξερευνήσουμε τα ορεινά χωριά πάνω από τον τόπο διαμονής μας. Φαίνεται πως το κεράκι που ανάψαμε στην πρώτη μας στάση στο μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου ξόρκισε την επαπειλούμενη βροχή, γιατί αλλιώς δεν εξηγείται το ότι φθάσαμε στεγνοί πίσω στο κονάκι μας.Πάντως η διαδρομή από Καλά Νερά στο μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου, το ομώνυμο παραδοσιακό χωριό  και τον Άγιο Βλάσιο, ήταν καθαρά πηλιωρείτικη φθινοπωρινή, με άλλα λόγια μαγική.
Την Κυριακή, το βαρύ γκρι του ουρανού, μας απειλούσε από νωρίς και έτσι τροποποιήθηκε και μίκρυνε λίγο η προγραμματισμένη διαδρομή. Με αφετηρία την πλατεία του χωριού Μηλιές, κατηφορίσαμε στα Καλά Νερά, πάλι πάνω σε πλακόστρωτο μονοπάτι και πάλι μέσα σε οργιαστική βλάστηση και νερά.  Τα πεσμένα φύλλα, η μυρωδιά του ψιλόβροχου, που μας πασπάλισε λίγο χωρίς όμως να μας αποθαρρύνει,  το γουργουρητό των ρυακιών, οι ήχοι των εργατών από το μάζεμα της ελιάς, δίνανε τόνο φθινοπώρου.
Η άφιξή μας στα Καλά Νερά νωρίς το μεσημέρι, μας χάρισε μιά θάλασσα πλατιά και ήρεμη σαν λίμνη. Χωρίς δεύτερη σκέψη οι πιό βαρεμένοι από εμάς, φορέσαμε τα μαγιό μας και βουτήξαμε στα νερά του Παγασητικού.
Ο ουρανός δεν μας πρόδωσε ούτε αυτή τη φορά. Βαρύς κι ασήκωτος, όμως βροχή βροχή δε νιώσαμε. 
Το νερό της θάλασσας πρέπει να είχε θερμοκρασία γύρω στους 20ο - 21ο C, που είναι ανεκτή από το ανθρώπινο σώμα, ενώ αντίθετα η εξωτερική θερμοκρασία ήταν αισθητά χαμηλότερη και απαιτούσε άμεση επιστροφή στο ξενοδοχείο για ζεστό ντους.
Για να καταλάβετε πόσο η τύχη βοηθά τους τυχερούς, τους αφελείς και τους χαζούς, η βροχή έπιασε λίγη ώρα αφού πήραμε το δρόμο της επιστροφής, αλλά δεν μας ένοιαζε  πια, γιατί ήμασταν ασφαλείς μέσα στο πούλμαν. Αν έχεις τύχη διάβαινε.......

Αυτή ήταν η πρώτη μας οπτική επαφή με τα φθινοπωρινά Καλά Νερά. Αριστερά ήταν το ξενοδοχείο μας

Μπορεί να είναι μελαγχολικό το τοπίο, αλλά όμορφο και με απόλυτη ησυχία. Καμία σχέση με το καλοκαίρι

Η δεξιά άκρη των Καλών Νερών. Πάντως όσο ήμασταν εκεί, τα νερά ήταν πράγματι καλά

Το μοναστήρι του Άγιου Λαυρέντιου αφ' υψηλού. Παλιό και καλοδιατηρημένο

Αυτά τα σημάδια ακολουθούσαμε συνέχεια

Μέσα στη ρεματιά της κουφάλας. Δεν γνωρίζω τι εννοούσε ο ποιητής με αυτό το κουφάλα

Τα πεσμένα φύλλα κοντεύουν να αφανίσουν τα νερά

Από εκκλησάκια στο διάβα μας, άλλο τίποτα. Εδώ ο Άγιος Ιωάννης

Περάσαμε κοντά από το μοναστήρι του Αγίου Βλασίου, αλλά δεν μας έβγαινε η ώρα για επίσκεψη

Οι τελευταίες βροχές φούσκωσαν και μαύρισαν τις ελιές

Ένα παλιό τραγούδι από τα παιδικά μας χρόνια, στον τοίχο του ξωκλησιού της Αγίας Ειρήνης. Τι μου θύμισε τώρα...

Και η Αγία Ειρήνη, στο ειρηνικό της περιβάλλον, μακριά από κατοικημένες περιοχές

Νερά παντού και τα πλατανόφυλλα να στολίζουν με το πέσιμό τους τη φύση 

Μέρα μεσημέρι και είχε σκοτινιάσει για τα καλά

Τα συκόφυλλα λίγο πριν ξεψυχίσουν

Το πανέμορφο χωριό του Αγίου Λαυρεντίου

Ο Άγιος Λαυρέντιος μέσα από τα χρώματα του φθινοπώρου

Δυστυχώς τα κούμαρα δεν είχαν κοκκινίσει ακόμα

Ανηφορίζοντας προς την πλατεία του έρημου Άγιου Λαυρέντιου

Η έρημη πλατεία περιμένει υπομονετικά τους καλοκαιρινούς πλέον επισκέπτες για να γεμίσει πάλι ζωή

Κίτρινα φύλλα, πέτρινες στέγες και στο βάθος θάλασσα

Έτοιμοι και οι λωτοί στα δέντρα

Όταν η φύση έχει κέφια. Τα Καλά Νερά το σούρουπο. Εδώ κολυμπήσαμε νωρίτερα, μετά την πεζοπορία

Τα γκυ έχουν αρχίσει να στολίζουν τα δάση

Μισάωρη πεζοπορία για τη σπηλιά του Κένταυρου Χείρωνα. Με λίγη ......βοήθεια θα έβλεπες και τον ίδιο

Το Τρίκερι και οι απέναντι ακτές της Στερεάς

Πήλιο είναι αυτό, λουλούδια έχει και μάλιστα πολύ ζωντανά

Αυτό κι είναι μπουκέτο. Τριχρωμία χρυσανθέμων σε μία γλάστρα

Τέτοια μονοπάτια περπατήσαμε 

Το Πήλιο ντυμένο το φθινοπωρινό του χαλί