ΠΑΛΙΟΣ ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ - ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΚΟΥΠΑΣ - ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΪΜΑΚΤΣΑΛΑΝ

Πιστός στο ραντεβού μου με την φανταστική ελληνική ύπαιθρο, πετάχτηκα (!!!) στην Μακεδονία μας και πιο συγκεκριμένα στη μεθόριο με τα Σκόπια, νυν Βόρεια Μακεδονία (στο λαιμό μου κάθεται αυτή η ονομασία, αλλά δεν είναι του παρόντος). Μετά από εξαντλητική  ξεκούραση και πλούσιο φαγοπότι σε σπίτι φίλων στο Πολύκαστρο Κιλκίς με το σχετικό τεμπελίκι που επιφέρει αυτή η τρυφηλή κατάσταση, ξεκίνησα την επόμενη ημέρα για τον Παλαιό Άγιο Αθανάσιο μέσω Φανού, το μαρτυρικό Σκρά, την Κούπα με τους καταρράκτες, τις λίμνες και τα σπήλαια, τον Αρχάγγελο με το ομώνυμο μοναστήρι και  την απεριόριστη θέα στον κάμπο της Αριδαίας, τη λίμνη του Άγρα και ένα σωρό άλλα μέρη, που ακούγονται κάπως άγνωστα σε εμάς τους νότιους. Ο Παλιός Άγιος Αθανάσιος (η Αράχωβα της Θεσσαλονίκης) ήταν φίσκα από  κόσμο,  τζιπ και  νεοπλουτίστικη έπαρση,  χωρίς όμως ίχνος χιονιού, παρότι είναι σκαρφαλωμένος στα 1.300μ. Το χιόνι το έβρισκες πάνω από τα 1.800μ. προς το χιονοδρομικό κέντρο και αυτό ήταν παλιό και σπυρωτό, μιας και η τελευταία χιονόπτωση καταγράφεται στις 12 Ιανουαρίου. Οι επόμενες 2 ημέρες σπαταλήθηκαν σε παιχνίδια στο χιόνι και σε ανάβαση στην κορυφή του όρους Καϊμακτσαλάν,  στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, το οποίο αν κάποιος φθάσει μέχρι εκεί και δεν το επισκεφθεί , δεν έχει δει τίποτα. Καϊμακτσαλάν στα τούρκικα σημαίνει "λευκή κορυφή" και δυστυχώς έχει υπερισχύσει της ελληνικής Βόρας. Η κορυφή αυτού του βουνού βρίσκεται στα 2.524μ., υψόμετρο που το κατατάσσει ως το τρίτο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας.Το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία έχει χτιστεί από Σέρβους ακριβώς στην κορυφή και βρίσκεται στη νεκρή ζώνη ανάμεσα στην Ελλάδα και τα Σκόπια - καλά, είπαμε, Βόρεια Μακεδονία. Η ιστορία του είναι τραγική, καθότι χτίστηκε σε ανάμνηση της απώλειας 3.000 επίλεκτων Σέρβων στρατιωτών κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1916), στην  προσπάθειά τους να ανακαταλάβουν από τους Γερμανούς το στρατηγικό ύψωμα. Πολλά από τα σκόρπια κόκκαλα των σκοτωμένων στρατιωτών ενσωματώθηκαν το 1920 στην τοιχοποιία του ναού, γι αυτό και αποτελεί  ιερό τόπο για τους Σέρβους. Η μάντρα είναι χτισμένη από κάλυκες οβίδων της εποχής και τα κάγκελα είναι από τα  συρματοπλέγματα που όριζαν τότε τα σύνορα. Η ανάβαση στην κορυφή πραγματοποιείται από το χιονοδρομικό κέντρο είτε με τα πόδια (είναι μόλις 5,5 χλμ. σχετικά ζόρικης ανηφόρας) ή  με το ερπυστριοφόρο όχημα του κέντρου. 

Απολαύστε.

Χειμωνιάτικο σκηνικό με φόντο τον ζουμαρισμένο χιονισμένο Όλυμπο

Εποχικές λιμνούλες με βούρλα και καλαμιές 

Μας έπιασε το βράδυ με λίγο σπυρωτό χιονάκι

Το περιποιημένο μονοπάτι προς τους καταρράκτες του Σκρα ή Κούπας

Όποιος κάθεται εδώ, τον ραίνουν πλατανόφυλλα

Πλησιάζοντας στους καταρράκτες

Η γαλάζια λίμνη

Βρύα και λειχήνες προστατεύουν τα δέντρα από το κρύο

Ιδανικό μέρος για δροσερές βουτιές. Φανταστείτε το μέρος με τα δέντρα γεμάτα φύλλα. Τέλειο.

Να και ο καταρράκτης σε προφίλ

...και σε ανφάς

Μεγαλύτερη και πιο βαθιά λίμνη περιμένει τους καλοκαιρινούς βουτηχτάδες (αν και τότε είναι αρκετά κρύα)

Και τρίτη λιμνούλα

Νεροκολοκυθιές

Δρακουλιάρικες σπηλιές με σταλαγμίτες

Το εσωτερικό του σπηλαίου πάντα στάζει

Παραμέσα δεν μπήκα. Αρκετά βράχηκα

Η δεύτερη μικρότερη σπηλιά

Νερά τρέχουν ολούθε

Καθαρά χειμωνιάτικος ο καιρός στο Πάϊκο

Το τεράστιο μοναστήρι του Αρχάγγελου Μιχαήλ στο ομώνυμο χωριό

Νερά, νερά, νερά. Αυτό το καλοκαίρι δεν θα διψάσουμε

Μούσκλια

Παλαιός Άγιος Aθανάσιος

Ανηφορίζοντας προς Καϊμακτσαλάν, ταξίδι πάνω από τα σύννεφα

Το εκδρομικό ερπυστριοφόρο που πηγαίνει τους μη πεζοπορούντες στην κορυφή του βουνού

Το σαλέ του χιονοδρομικού είναι πολύ όμορφο

Οι πίστες 

Ο περίφημος Προφήτης Ηλίας στην κορυφή του Καϊμακτσαλάν, 2524μ.

Γλυπτό από χιόνι και αέρα

Ο σταυρός σε μνήμη των πεσόντων. Πίσω του ακριβώς ξεκινούν τα Σκόπια

Το κοκαλωμένο καμπαναριό

Η πόρτα του ναϊδρίου, φτιαγμένη από υλικά των πάλαι ποτέ συνόρων

Το στυλ του ναού και η μαρμάρινη επιγραφή παραπέμπουν καθαρά σε σλάβικα στοιχεία

Κάλυκες οβίδων από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο

Ο ......υψηλότατος ποζάρων περιχαρής έμπροσθεν του ναϊδρίου

Ο ναός από την πλευρά του ιερού. Κοκαλωμένο χιόνι , ήλιος και πολικό ψύχος

Πίσω πάλι στο χιονοδρομικό. Η πίστα του πατινάζ

Το κρύο ακόμα και στα 1.800 μ. που βρίσκεται το χιονοδρομικό κέντρο, είναι τσουχτερό 

Ο ήλιος ξεκινάει να πάει για ύπνο, χαρίζοντας μας χρώματα και κρύο

Μπορεί το κέντρο να κλείνει στις 16:00, πολλοί όμως εξαντλούν τα χρονικά όρια  

Αποχωρώντας από το χιονοδρομικό κέντρο. Στο βάθος δεξιά ο ανοιγμένος δρόμος ξετυλίγεται σαν φίδι

Λευκή μαγεία

Οι κεραίες και οι κολώνες των δικτύων με ήλιο