Παίρνουμε την παλιά εθνική οδό από Μάνδρα για Θήβα. Εκεί λίγο μετά τις Ερυθρές στρίβουμε αριστερά προς την πεδιάδα των Πλαταιών, όπου το 479 π.Χ. διαδραματίστηκε μία σπουδαία μάχη μεταξύ Ελλήνων και Περσών. Εκεί η ενωτική ελληνική πολεμική μηχανή κατατρόπωσε τους Πέρσες. Λίγο πριν μπούμε στην σύγχρονη πόλη των Πλαταιών, συναντάμε τα ερείπεια της αρχαίας πόλης και ατενίζουμε όσο φτάνει το μάτι μας την πεδιάδα, όπου οι Έλληνες υπερασπίστηκαν με επιτυχία την ελευθερία τους. Σήμερα η αρχαία οχυρή πόλη κείτεται σε ερείπια και μεγάλα αγκονάρια βρίσκονται διάσπαρτα μέσα στα καλλιεργημένα χωράφια. Και εδώ η αρχαιολογική υπηρεσία λάμπει δια της απουσίας της, μη έχοντας αναδείξει την σπουδαιότητα του χώρου.
Ανάμεσα στα χωριά Καπαρέλι και Λεύκτρα, βρίσκεται ένα ακόμα πεδίο μάχης λαμπρό, όπου για πρώτη φορά η Θήβα αμφισβήτησε την ηγεμονία των Σπαρτιατών και τους κατατρόπωσε στην αιματηρή μάχη των Λεύκτρων, όπως έχει επικρατήσει να αναφέρεται, χάρις στην στρατιωτική ιδιοφυία του Επαμεινώνδα και την λοξή του φάλαγγα (δεν ήταν η φάλαγγα λοξή, όπως λέμε σήμερα τις πεθερές μας, αλλά περίτεχνα κυκλωτική, που αιφνιδίαζε και εξολόθρευε τον εχθρό). Μέσα στα χωράφια και πολύ κοντά στο κανάλι του Μόρνου σώζεται το Τρόπαιο των Λεύκτρων, σε ανάμνηση εκείνης της μάχης. Δυστυχώς ο μπρούτζινος ακοντιστής που κάποτε πόζαρε πάνω στο μεγαλοπρεπές βάθρο, δεν υπάρχει πια.
Λίγο παραπάνω και μέσα σε μπαμπακοχώραφα, κοινώς στο πουθενά, υπάρχουν οι εγκαταστάσεις του χώρου αναψυχής African Farm , οι οποίες δυστυχώς έπεσαν κι αυτές θύματα της κρίσης και του κοροναϊού. Και εκεί κοντά, μιά τεράστια εκκλησία προβάλει, στα μπετά ακόμα, που σίγουρα αν προσέξετε καλύτερα φαίνεται από την εθνική.
Μετά από τόση ιστορία, ήρθε και η ώρα της θάλασσας, συγκεκριμένα της παραλίας της Αλυκής, που όπως θα φαντάζεστε, πήρε το όνομά της από αλυκή που βρίσκεται στα δεξιά της. Πολλοί πασαλείφονατι με αλάτι, κάνοντας πήλινγκ στο δέρμα τους και μετά πέφτουν στην παρακείμενη παραλία για να ξεπλυθούν και να .....γυαλίσουν. Αλλά και εκεί στέκονται παρατημένα τα τείχη της αρχαίας πόλης Σιφών, προσμένοντας ίσως κάποια μελλοντική αναστήλωση.
Μετά από ένα απολαυστικό μπάνιο, η όλο το χρόνο ανοιχτή ψαροταβέρνα ΜΠΑΜΠΗΣ μας φρόντισε καλά και φθηνά. Ε, ναι ρε παιδιά, βόλτα χωρίς ταβέρνα είναι μισή βόλτα.....
 |
Τα ερείπια των αρχαίων Πλαταιών, μέσα σε καλλιεργήσιμα χωράφια. Ουδείς σεβασμός
|
 |
Εκεί που κάποτε κάποια ... βόδια εκδίωξαν τους Πέρσες δίνοντας το αίμα τους, σήμερα βόσκουν κάποια σύγχρονα βόδια
|
 |
Η μνημειώδης εκκλησία που χτίζεται κοντά στο Καπαρέλι. Λίγα χιλιόμετρα δεξιά και χαμηλότερα βρίσκεται η νέα εθνική οδός
|
 |
Τα μπαμπάκια αρχίζουν να σκάνε
|
 |
Το Τρόπαιο των Λεύκτρων, απεριποίητο και στο πουθενά
|
 |
Το κανάλι του Μόρνου, που υδρεύει την πρωτεύουσα
|
 |
Ο οικισμός της Αλυκής από ψηλά, στην αριστερή άκρη του κόλπου της Δόμβραινας
|
 |
Η αλυκή, από την οποία πήρε το όνομά του ο παραθαλάσσιος οικισμός
|
 |
Το χοντρό αλάτι σας περιμένει για ένα τζάμπα πήλινγκ
|
 |
Μία καλοδιατηρημένη πύλη της ακρόπολης των αρχαίων Σιφών
|
 |
Η παραλία είναι πολύ καλή και πολύ καθαρή, αλλά είναι διάσπαρτη από τις πέτρες του αρχαίου τείχους
|
 |
Το τείχος εισχωρούσε μέσα στη θάλασσα και διαμόρφωνε ένα καλά προστατευμένο λιμάνι
|
 |
Ένας από τους πολλούς πύργους της ακρόπολης
|
 |
Μέρος του τείχους γκρεμίστηκε για να γίνει δρόμος
|
 |
Μακρινή λήψη των αρχαίων Σιφών για να γίνει αντιληπτό το μέγεθός του τείχους
|
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου