Στο σημερινό οδοιπορικό θα αναφερθώ στον μυθικό Αχέροντα, το ποτάμι της Ηπείρου που το όνομά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το βασίλειο του κάτω κόσμου. Ετυμολογικά το όνομα Αχέρων προέρχεται από τις λέξεις άχος (στεναγμός) και ρέω, όπερ σημαίνει οτι ο Αχέροντας είναι το ποτάμι που ρέουν οι στεναγμοί.Το ποτάμι στο οποίο κατέληγαν οι ψυχές των νεκρών, τις οποίες έφερνε ο ψυχοπομπός Ερμής και τις παρέδιδε στον βαρκάρη Χάρο για να καταλήξουν στο σκοτεινό βασίλειό του, η είσοδός του οποίου φυλασσόταν από τον τερατόμορφο Κέρβερο.
Η χώρα του Άδη, κατά την μυθολογία, ήταν η Αχερουσία λίμνη, η οποία όμως έχει αποξηρανθεί από την δεκαετία του '60. Τα νερά του Αχέροντα και της λίμνης , εμπλουτίζονταν εκτός από τις πηγές του όρους Τόμαρος και των βουνών του Σουλίου και από τους παραπόταμους Πυριφλεγέθοντα (πύρινος) και Κωκυτό (θρήνος). Αξιο λόγου είναι και το αρχαίο Νεκρομαντείο στην περιοχή Μεσοπόταμος, όπου οι ζωντανοί ζητούσαν να μάθουν τα μελλούμενα από τους νεκρούς αγαπημένους τους. Υπάρχουν πηγές, που αναφέρουν τα τεχνάσματα που μεταχειρίζονταν οι ιερείς του νεκρομαντείου, ώστε να υποβάλλουν τους πιστούς οτι όντως επικοινωνούν με τους πεθαμένους τους, αλλά αυτό είναι τεράστιο κεφάλαιο, που δεν μπορεί να αναλυθεί εδώ.
Η δική μας επίσκεψη στα μέρη είχε, και ευτυχώς, αμιγώς περιηγητικό, φυσιολατρικό και πεζοπορικό ενδιαφέρον. Περπάτημα μέσα στα κρύα νερά του ποταμού (ποταμοδιάσχιση), περπάτημα στην Σκάλα της Τζαβέλαινας, Σαββατιάτικη Πρέβεζα by night και Ζάλογγο, με το περίφημο μνημείο του γλύπτη Ζογγολόπουλου να στέκι αγέρωχο σε έναν απότομο βράχο των βουνών του Σουλίου, για να μας θυμίζει την θυσία των υπερήφανων Σουλιωτισσών, που προτίμησαν τον θάνατο από την ατίμωση. Ακολουθεί κατατοπιστικό φωτογραφικό υλικό.
 |
Από εδώ, πήραμε την κατηφόρα για τις πηγές του Αχέροντα, που βρίσκονται στην Γλυκή
|
 |
Ειδυλλιακά καφέ και εστιατόρια στις όχθες του ποταμού
|
 |
Η Σκάλα της Τζαβέλαινας ήταν η διέξοδος των χωριών του Σουλίου προς το ποτάμι
|
 |
Μεταγενέστερη τρούπα για τις εποχούμενες ανάγκες της περιοχής
|
 |
Τοπική πανίδα, πιθανόν και ενδημική
|
 |
Από το εικονιζόμενο γεφύρι του Ντάλλα, μπήκαμε στο ποτάμι........
|
 |
.....και αντικρύσαμε αυτό το μοναδικό θέαμα
|
 |
Κορμός πεσμένου δέντρου που μοιάζει με κεφάλι ερπετού. Στη θέση του ματιού μανιτάρι
|
 |
Ήρεμο και πεντακάθαρο το ποτάμι
|
 |
Εδώ συναντάει εμπόδια και εκνευρίζεται
|
 |
Μπορεί να είναι λιγοστό το νερό αυτήν την εποχή, αλλά το θέαμα είναι μοναδικό
|
 |
Τερτίπια της φύσης
|
 |
Υδάτινη ομορφιά
|
 |
Εδώ λίγο ανοίγει και απαλύνει την ροή του
|
 |
Κρυώνουν μωρέ τα παλληκάρια;
|
 |
| Ποταμοδιασχίστριες φτάνουν στο φως |
|
| | |
|
|
|
|
|
|
|
 |
Απίστευτης ομορφιάς φιδογύρισμα του Αχέροντα
|
 |
Μία από τις πολλές πηγές σε σχισμή βράχου
|
 |
Εδώ δημιουργείται και μικρή νησίδα για να ξαποστάσεις
|
 |
Άντε πάλι, μπαίνουμε σε στενωπό
|
 |
Τα πλατάνια δίνουν άλλη διάσταση στην ομορφιά του ποταμιού
|
 |
Προσπάθεια για επιβίωση στην λιγοστή ιλύ που βρήκε μέσα στον βράχο
|
 |
Blue lagoon
|
 |
Βγήκαμε για τα καλά στα ανοιχτά και στο φως
|
 |
Η γοργόνα στην μαρίνα της Πρέβεζας
|
 |
Τα όμορφα νεοκλασσικά κτίρια του Δημαρχείου και της Εθνικής Τράπεζας και ο παλιός φάρος
|
 |
Στην παλιά πόλη τα κτίρια έχουν αναδειχθεί
|
 |
Γραφικά σοκάκια στην παλιά πόλη με λουλουδοσκέπαστο ουρανό
|
 |
Προτομή του μελαγχολικού ποιητή Κώστα Καρυωτάκη μπροστά από το σπίτι του
|
 |
Διακοσμημένη παλιά πόρτα
|
 |
Η πλανεύτρα πόλη της Πρέβεζας τη νύχτα
|
 |
Περίτεχνη κρήνη έξω από τον ναό του Αγίου Χαραλάμπους
|
 |
Το μνημείο του Ζαλόγγου. Οι φιγούρες των γυναικών έχουν ξεκινήσει τον χορό του θανάτου
|
 |
Επάνω ψηλά στο μνημείο
|
 |
400 πετρόχτιστα σκαλιά πρέπει να ανέβει και να κατέβει κάποιος για να φτάσει στις αιθέριες Σουλιώτισσες
|
 |
Το μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου κάτω ακριβώς από το μνημείο
|
 |
Κρόκοι.
|
 |
Πράσινο τριζόνι αλλοτριώνει το γκρίζο της πέτρας
|
 |
Light βαρκάδα στον Αχέροντα, σε μισό μέτρο νερό
|
 |
Ελος Καλοδικίου
|
 |
Έλος Ροδιάς
|
 |
| Η απέραντη παραλία του Μύτικα Αιτωλοακαρνανίας μας υποδέχθηκε για μία τελευταία βουτιά. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου