ΔΑΣΟΣ ΦΑΣΚΟΜΗΛΙΑΣ

Φτάνουμε σιγά σιγά και στο τέλος του τρελομάρτη. Ένας μήνας γενικά ασταθής ως προς τα καιρικά φαινόμενα, εξ ου και ο χαρακτηρισμός του ως τρελού.  Ο Μάρτης περιλαμβάνει τα πάντα, βροχές, χιόνια, σκόνη, γύρη, καλοκαιρία,  1-2 τριήμερα ξεκούρασης, εθνική επέτειο, εφαρμογή θερινής ώρας.

Ο ανήσυχος υπογράφων, τώρα που δεν μπορεί να ξεφύγει από τα στενά πλαίσια της Αττικής, μην νομίζετε οτι επαναπαύεται. Γυρίζει συνέχεια και ...μυρίζει.  Έτσι κι αλλιώς η Αττική γη έχει πάμπολλα και  ενδιαφέροντα μέρη για να ανακαλύψει κανείς. Καλή , μικρή παρέα (λόγω περιστάσεων)  και νάμαστε στο αγαπημένο Δάσος της Φασκομηλιάς. Πρόκειται για ένα άγνωστο στον πολύ κόσμο μέρος, που βρίσκεται πάνω από τη Λίμνη της Βουλιαγμένης. Έχει διάφορες εισόδους, εμείς όμως μπήκαμε από την είσοδο που βρίσκεται λίγες εκατοντάδες μέτρα  μετά τη Λίμνη αριστερά, ακριβώς απέναντι από  χαρακτηριστικό στενό ορμίσκο που πέφτουν για καταδύσεις.  

Άνετοι δασικοί  δρόμοι, λίγο ανηφορικοί στην αρχή,  σε οδηγούν είτε πάνω από τη Λίμνη, είτε προς τη Βάρη. Το τοπίο έχει γενικά χαμηλή βλάστηση εξαιτίας παλαιότερων πυρκαγιών , υπάρχουν όμως και κάποια ψηλότερα σκίνα, πεύκα και ευκάλυπτοι. Το όλο σκηνικό θυμίζει λίγο Κυκλάδες, η βλάστηση είναι καθαρά μεσογειακή, η άνοιξη όμως έχει κάνει το θαύμα της και ένα πολύχρωμο φυσικό, ευωδιαστό  χαλί,  μας συντρόφευε στο δίωρο περίπου περπάτημά μας. Για τους περπατητές που κουράζονταν, ή απλά για όσους θέλανε να ρομαντζάρουν,  υπήρχαν διάσπαρτα, καλαίσθητα ξύλινα παγκάκια. Η γαλάζια θάλασσα, ο Λαιμός, ο Αστέρας, η Λίμνη Βουλιαγμένης,  αποθανατίστηκαν αεροπλανικά από την πιστή  μου φωτογραφική μηχανή, για να πείσουν και τον πλέον διστακτικό  ότι αξίζει μία στάση σε αυτόν τον γνωστό/άγνωστο βοτανικό κήπο.  Πέρδικες, φάσες , χελώνες, αλλά και λαγοί φαίνεται ότι έχουν βρει στο μέρος αυτό τον επίγειο παράδεισό τους. Όλα θύμιζαν και μύριζαν άνοιξη. Οι φασκομηλιές, αυτά τα θαυματουργά βότανα, ήταν στο απόγειο της ομορφιάς τους με τα ανθισμένα τιρκουάζ λουλουδάκια τους. Όσο για το άρωμά τους, σου έσπαγε τη μύτη. Και ως βοτανοσυλλέκτης, μάζεψα μερικά κλαράκια για τα αφεψήματά μου. Το φασκόμηλο, γνωστό ήδη από τους γιατρούς της αρχαιότητας , περιέχει αιθέρια έλαια, ταννίνες και φλαβονοειδή, με αντισηπτικές, αποχρεμπτικές  και σπασμολυτικές ιδιότητες. Επίσης είναι καρδιοτονωτικό και φάρμακο για τις στομαχικές παθήσεις και αν δεν πιστεύετε, ρωτήστε τον ... Ιπποκράτη, που το χρησιμοποιούσε ευρέως δια πάσαν νόσον και πάσαν .... μπιπ. Στη μαγειρική, λόγω της πιπεράτης του γεύσης ταιριάζει πολύ με λιπαρά κρεατικά και τυριά.

Ε, τι άλλο να σας πω για να σας πείσω;

Από το πλάι αυτής της σιδερόπορτας μπήκαμε

Κυκλάδες βρε παιδί μου. Ανθισμένες ασφάκες και πλήθος μυρωδικών σου σπάνε τη μύτη

Ανθισμένος θάμνος φασκομηλιάς

Βράχια, μυρωδικά και ανθεκτικοί κάκτοι το σκηνικό

Απίθανη θέα προς την πιο ακριβή περιοχή της Αττικής

Πέρδικα που το ' βαλε στα πόδια μόλις μας αντιλήφθηκε

Παγκάκι για ξεκούραση ποδιών και ματιών

Το πρώην ξενοδοχείο του ΑΣΤΕΡΑ. Τώρα ούτε ξέρω πως το λένε

Εδώ παρκάρεις

Η ιαματική λίμνη της Βουλιαγμένης από ψηλά

Και άλλη άποψη

Η ομορφιά της άνοιξης σε ένα θάμνο

Κατάλοιπα παλαιότερης πυρκαϊάς

Φραγκοσυκιές

Όρεξη να 'χεις να σκαρφαλώνεις. Πάντως υπάρχουν και μονοπάτια

Το σπήλαιο της λίμνης, με την βοήθεια τηλεφακού